Vrijdag 29 juli 2005.

 

Vanmorgen had ik een gesprek met een MS-patiënte en tijdens dat gesprek kreeg ik de ingeving om haar te vragen waarom ze precies aan de bijensteektherapie was begonnen. 

Naar aanleiding van dit gesprek en andere contacten hierover, heb ik besloten het één en ander op de site te zetten.

                                             

Als je de diagnose MS krijgt, hoor je dat er geen geneesmiddel is tegen deze ziekte.

Nog niet.

Wel iets over symptoombestrijders maar verder geen kans op beter worden.

En de zekerheid dat je lichaam het uiteindelijk laat afweten. Soms snel, soms heel langzaam.

 

Dat is nogal wat:

Zeker weten dat je nooit beter wordt en uiteindelijk in de rolstoel terecht kunt komen of zelfs volledig in bed, mogelijk helemaal afhankelijk van de hulpverlening. Met een aantal mogelijke gevolgen:

 

- Een afwachten wat "de geneeskunde" gaat brengen of

- Een zoektocht naar alternatieven.

 

En als je tot de laatste categorie behoort, loop je de kans om de bijensteektherapie tegen te komen. 

Doorvragend bij dat gesprek van vanmorgen bleken een paar overwegingen een rol te spelen.

 

- De behoefte om iets aan de situatie te doen. In feite dus zelf het heft in handen nemen.

- De hoop dat het bijengif de zaak zal stabiliseren (de aftakeling stopt).

- De hoop om b.v. weer beter te kunnen lopen. Of vanuit de rolstoel weer aan het lopen te komen.

 

Maar ik ken ook iemand die ronduit verwacht dat de rolstoel over een jaartje of zo weer verleden tijd is. Die er vanuit gaat dat er een (geheel of gedeeltelijke) genezing gaat plaats vinden. 

En dan gaan mijn nekharen overeind staan.

Wat houdt zij zichzelf toch voor de gek.

 

Oh ja, ik ken best wel dat verhaal van Taco Wesselius hoor (radioloog, imker en projectleider van het wetenschappelijk onderzoek in Gromingen v.w.b. de bijensteektherapie). Van zijn vrouw (ook arts) die de MS  "de baas geworden is". Die weer halve marathons loopt.

Maar weet iemand zeker dat zij echt MS heeft gehad?

En zo ja, weet iemand precies in welk stadium van de MS zij met de bijensteektherapie begonnen is en wat haar symptomen destijds waren?

 

Nou, ik in ieder geval niet. En het frappante is dat Taco Wesselius dit verhaal wel in de openbaarheid heeft gebracht maar nooit de symptomen heeft omschreven. Nooit de staat waarin de ziekte zich toen bevond.

 

Kom ik weer terug op de overwegingen om met de bijensteektherapie te beginnen.

 

Als je verwacht dat je leven er door de bijensteektherapie weer drastisch op vooruit zal gaan, kon je wel eens behoorlijk de kous op de kop krijgen. Vooral als na een paar jaar eindelijk begint door te dringen dat dit bij jou niet het geval is.

Maar, zoals bij diegene uit bovenstaande gesprek gebleken is, was zelf het heft in handen nemen al een enorme positieve stimulans, waardoor er weer een stukje levenslust tevoorschijn kwam.

En evengoed zijn er wetenschappelijke onderzoeken die duidelijk maken dat de bijensteektherapie wel degelijk effecten heeft. Maar van iemand die volledig verlamd in een rolstoel zat en nu weer normaal kan lopen, heb ik nog nooit  gehoord.

 

Oké, weer staan gaan wel.

Of zelfs een paar passen kunnen doen.

 

Maar wat mij tot nu toe het meest is opgevallen, is dat mensen dus weer zin in het leven kregen. Vanwege de daadwerkelijke energie door de "pepmiddelen" in het bijengif. Want dat is bij de meesten toch wel het geval. Weer energie hebben om dingen te kunnen doen.

En natuurlijk zijn er ook volop placebo-effecten te noteren.

Een patient die na een week bijensteken weer kan staan en een paar passen lopen.

Die heeft gegarandeerd dat ook voor de therapie kunnen doen maar dat nooit meer geprobeerd.

 

Want wat de "ellende" van het steken zelf betreft hoeft niemand het te laten. Het begin is soms vervelend maar meer ook niet.

Er zijn tenslotte verschillende methoden om de bijensteek nagenoeg pijnloos te laten plaats vinden.

Soms zijn er bijverschijnselen zoals blaasjes en jeuk maar dat is redelijk te harden en na een aantal weken weer verdwenen.

 

En wat het perspectief betreft:

Je hebt de kans dat je er maar weinig baat bij hebt.

Je hebt een kans dat je er een beetje baat bij hebt (met zelfs betrouwbare meldingen van verbeteringen op MRI-scans).

En een enorme kans (90% volgens David Wester) dat je het afbraakproces een halt toeroept. In Rusland beweert men dat dit voor 100% van de patienten geldt.

En als je er dus aan begint?

Dan kun je m.i. alleen maar hopen dat er iets positiefs met je gaat gebeuren.

Want als je iets gaat verwachten, kon je wel eens een bittere pil te slikken krijgen als blijkt dat "het" bij jou niet zo goed werkt.

Tot slot:

 

In de VS passen al tienduizenden mensen de bijensteektherapie toe. Met gemengde resultaten, voor zover mij die bekend zijn.

Ook zijn er een aantal wetenschappelijke onderzoeken gehouden, zoals er eentje hier op de site te vinden is (Klinische trial, VS).

 

Maar in Rusland (plus het "oostblok") is de bijensteektherapie al veel langer gemeengoed dan in de "westerse wereld".

Alleen is het veel moeilijker om daar aan gedegen onderzoeksmateriaal te komen.

Toch krijg je een enkele keer inzicht in dat soort onderzoeken zoals een kliniek in Rusland heeft gedaan. Een onderzoek waarbij maar liefst 1500 MS-patiënten betrokken zijn geweest.

 11 maart 2006, weer een jaartje verder.

 

Waarom zou je als MS-patiënt aan de bijensteektherapie beginnen?

 

Overwegingen van een imker na anderhalf jaar bijensteektherapie.

 

Wat zijn feiten, wat zijn vermoedens? 

 

Voordelen van de bijensteektherapie.

 

De imkerij. 

Imkeren is buitengewoon gezond. Dit kun je overal op het internet vinden. Ook uit wetenschappelijke onderzoeken halen. Imkeren betekent omgaan met bijen, het eten van honing, stuifmeel en ook het ondergaan van bijensteken als je met de bijen werkt.

Maar hoe moeten we dit "gezonde" vertalen naar de ziekte Multiple Sclerose?

 

Uit de gemiddeld hogere leeftijd van imkers en ook het niet of nauwelijks voorkomen van bepaalde "volksziekten", zoals kanker, reuma en MS, kun je concluderen dat met name die bijensteken preventief werken naar die ziekten toe. Dat je ze niet krijgt omdat het bijengif een soort bescherming biedt.

Wil dit dan zeggen dat je bijengif ook kunt gebruiken om die ziekten te genezen?

 

Deze argumenten worden ook wel eens binnen de medische wereld gebruikt maar dat vind ik niet overeenkomen met mijn visie op preventie en genezen. Dus is mijn antwoord is nee. 

Voorkomen wil volgens mij nog lang niet zeggen dat je daarmee ook een ziekte kunt genezen. Genezen lijkt mij toch een heel ander biologisch proces dan een ziekte voorkomen. Neem als voorbeeld ontstekingen bij MS-patiënten (de z.g. actieve laesies). 

Kan bijengif deze ontstekingen genezen?

 

Ja, dat is wel mijn uitgangssituatie en wel om drie redenen:

 

1. Uit diverse wetenschappelijke onderzoeken is onmiskenbaar aangetoond dat bijengif (met name Apamine, Adolapine, de MCD-peptide en vooral de Mellitine) een buitengewoon sterke ontstekingsremmer is en ontstekingen kan genezen.

 

2. Bijengif kan door de bloed-hersenbarriëre dringen. Dus bij de langzaam voortwoekerende laesies komen. Dit in tegenstelling tot de gangbare "medicijnen" (ontstekingsremmers).

 

3. Na langdurig toepassing van bijengif (minstens een jaar) verdwijnen in veel gevallen de laesies op de mri-scan.

 

Maar de genezing van een ontstekingshaard (laesie) is heel wat anders dan de genezing van een lidteken c.q. definitieve beschadiging die de oorzaak is van je lichamelijke beperkingen.

 

Wat het wel zou kunnen zeggen, en dat wordt ook in wetenschappelijke onderzoeken en de wetenschappelijke literatuur bevestigd, is dat bijengif hiermee de verdere ontwikkeling van MS zou kunnen afremmen c.q. afstoppen. Geen verdere laesies, geen verdere beschadigingen, dus geen verdere achteruitgang v.w.b. de symptomen.

 

Volgens mijn laatste gegevens remt bijengif de ziekte niet alleen sterk af maar wordt de ziekte zelfs grotendeels afgestopt bij maar liefst meer dan 90% van de MS-patiënten. Dit volgens een klinisch onderzoek en een ook een gespecialiseerde Russische kliniek in bijengif en MS (100%).

Eigenlijk ook heel logisch als je die drie punten van mij hierboven er nog eens naast legt. Het genezen van die ontstekingen en het verdwijnen op de mri-scans.

Maar van genezen is er nog steeds geen sprake. Tenzij, en dat is een hypothese van mij, je er erg vroeg bij bent en de symptomen nog maar net in het beginstadium verkeren. Dan zouden er wel al definitieve beschadigingen hebben kunnen plaatsvinden met hun bijbehorende symptomen, maar door de miljarden zenuwcellen in ons lichaam en het herstel van de ontstekingen, worden dan alle belemmerende functies later overgenomen door de nog gezonden zenuwcellen, axons enz. Dit laatste is een herkenbaar proces bij MS en andere hersenbeschadigingen.

En wat te denken als je leest dat Mellitine de cel-afbraak voorkomt bij een sterke ontsteking (It also prevents cell destruction in cases of strong inflammation)? Dan schieten mijn gedachten alle kanten op.

"Moeten we dan Mellitine isoleren en uitsluitend dat gebruiken bij MS"?

En zo zijn er meerdere elementen die hele functionele kwaliteiten lijken te hebben op het gebied van MS en genezen.

 

Rest nog een belangrijk ander verschijnsel v.w.b. de bijensteken. 

De energie!

 

Waarom belangrijk?

Omdat die energie je weer de mogelijkheid geeft om een stukje verloren leven op te pakken.

Om weer dingen te gaan doen die het leven weer levenswaardig maken. Want erg veel MS-patiënten zijn dagelijks doodmoe en hebben volkomen de lust verloren om zich met dingen, hobby's en dergelijke bezig te houden.

 

Op een enkele uitzondering na krijg je veel extra energie door die prikken. Er is mij zelfs iemand bekend die het aantal steken drastisch heeft verminderd omdat hij helemaal hyper werd, hij kon met zoveel energie geen kant meer op. 

Hoe dit precies werkt weet ik ook niet echt maar bijengif heeft wel degelijk "oppeppers" (Noradrenaline en Dopamine). Pepmiddelen die in het gif zitten waardoor je kunt verklaren dat de energie niet alleen door placebo-effecten ontstaat maar blijvend is, tenminste, zolang je bijengif neemt. 

 

Zijn er nog meer zaken aan te wijzen die van belang zijn om al dan niet met de bijensteken/imkerij te beginnen?

Tja, die zijn er wel.

Naast de gezonde zaken voor het lichaam zijn er, met name in de beginfase, wel een aantal punten aan te wijzen die een belemmering zouden kunnen zijn om aan de bijensteektherapie te beginnen.

 

Nadelen.

 

Om te beginnen met de pijn.

Bijensteken kunnen op bepaalde plekken duivels pijnlijk zijn. Vooral vingertoppen maar ook in en in de buurt van het gezicht.

M.i. dus op plekken waar veel zenuwen zitten.

Maar....., hier is wel wat aan te doen.

 

Twee dingen hierover:

 

1. Verdoof daar de huid met iets kouds, koelelement of zo (of door er voor die tijd hard met de duim op te drukken), zodat de huid minder gevoelig wordt.

2. Ten tweede en gelukkig ook de meest belangrijke factor, na verloop van al een paar weken verdwijnt de meeste pijn. Dan hoor je al van MS-patiënten dat ze niet meer koelen omdat de pijnlijkheid inmiddels goed te verdragen is.

Een andere factor die vaak reusachtig wordt opgeklopt is de kans op een allergische reactie.

Niet te verwaarlozen maar je moet ook niet overdrijven. Als je dit risico zo ernstig neemt dat je daarom niet gaat steken, kun je beter maar de hele dag veilig in huis blijven zitten want traplopen, een zebrapad oversteken enz, is honderden keren gevaarlijker.

En aangezien het alleen maar de eerste paar dagen een rol speelt, kun je zelfs dit gevaar nog sterk beperken door te zorgen dat je een epipen bij de hand hebt.

 

En deze twee zaken (pijn en allergische reacties) zijn wel de voornaamste redenen die een rol spelen bij de beoordeling.

Rest dus de keuze.

De afweging van de voor en nadelen.

 

En dan zeg ik als imker:

 

Als je geen alternatieven hebt binnen de medische wereld, waarom zou je dan zo'n extra kans laten lopen? Als ik goed ben geïnformeerd waarschijnlijk op dit moment de enige kans. Het is gezond en je hebt ook nog een grote kans dat je het ziekteproces (de afbraak) er mee stopzet.

 

 

Maar, als bovenstaande voordelen voor jou niet genoeg zijn om er aan te beginnen, moet je het gewoon niet doen. Want de bijensteektherapie is niet makkelijk om door te zetten. De eerste paar maanden gaat het nog wel, zeker omdat je je er lekker bij zult voelen. Meer energie, meer leuke dingen kunnen doen. Maar ook dat went al weer snel. En moet je je goed realiseren dat de "behandeling" minsten twee tot drie jaar gaat duren.

 

Want hoe dan ook, de eerste klinische effecten kun je pas na een maand of 7-8 maand tegemoet zien. Als ze al komen. Dus geduld en doorzettingsvermogen moet je echt wel hebben.

 

Slotconclusie:

 

1. Bijengif doet bij MS waarschijnlijk hetzelfde als bij sommige andere ziekten waarbij het immuunsysteem een rol speelt. Het reguleert het immuunsysteem, het voorkomt ontstekingen, geneest ze en zorgt er dus voor dat die ziekte zich in veel gevallen niet verder kan ontwikkelen. Dit zou ook verklaren waarom bijengif bij spms en ppms werkt.

 

2.  Bijengif kan hoogstwaarschijnlijk geen definitieve beschadigingen genezen die verantwoordelijk zijn voor beperkende symptomen. Maar helemaal zeker ben ik daar niet van. Uit onderzoeken die er zijn gedaan bij de myelinelaag en bijengifelementen zou je van positieve beïnvloeding kunnen spreken maar die onderzoeken zijn erg "bio-chemisch" dus durf ik daar geen nadere uitspraak over te doen.

 

3. Als er in het beginstadium al sprake lijkt van genezing is dit waarschijnlijk het gevolg van het stoppen van het ziekteproces en de overname van de beperkende functies door de aanwezigheid van andere zenuwcellen en axons. Dus volgens mij geen genezing, wel de symptomen die verdwijnen. Hetgeen dan op genezing lijkt. Dit zou er sterk voor pleiten om in een zo vroeg mogelijk stadium met de bijensteektherapie te beginnen. Wil je de kans meenemen dat je voor de rest van je leven toch symptoomvrij zult blijven, moeten er wel voldoende "reserve-zenuwcellen" aanwezig zijn. 

 

4. Bijengif bevat elementen die de kwaliteit van het leven sterk verbeteren.

 

5. Bijengif kent geen bijwerking op de langere termijn.

 

6. Naast de voordelen zijn er ook nadelen. Maar dat heeft eigenlijk uitsluitend betrekking op de beginperiode en de lange duur van de toediening. Minstens twee tot drie jaar (Bij RRMS hooguit een jaar).

 

 En ik wil nogmaals hameren op mijn idee dat de meeste MS-patiënten veel te laat aan de bijensteektherapie beginnen. Te laat omdat de eigen herstelmogelijkheden van het lichaam eigenlijk al opgebruikt zijn als je b.v. definitief in de rolstoel terecht bent gekomen. Hoe vroeger je er bij bent, hoe meer kans om  zonder symptomen door het leven te kunnen gaan (zie punt 3 hierboven).

P.s,

 

Voor degene die geïnteresseerd is in bijengifelementen en wat ze in het lichaam doen, verwijs ik naar de bijengif-site en b.v. een (Engels-talig) bericht op die site.

Klik daarvoor hier.

 

Bij het hoofdstuk over de Russische kliniek wordt uitgebreid ingegaan op de werking van de bijengifbestanddelen bij de ziekte Multiple Sclerose.

 

Bij het hoofdstuk "Klinisch onderzoek VS nr.1" wordt verwezen naar literatuur over de werking en mogelijk genezende eigenschappen van bijengif.

 

Zie hieronder een gedeelte van de tekst met tussen haakjes de verwijzing naar de literatuurlijstboeken:

 

De effecten van het bijengif op de lichaamscellen zijn onduidelijker, vanwege de complexe en wat gevarieerde samenstelling. Uit studies die in de vroegere 70-er jaren gehouden zijn, werd duidelijk dat de BVT een mogelijke aanvulling is op de behandeling van chronische arthritis. Gif van honingbijen schijnt steroïde eigenschappen te hebben en één van haar componenten, Mellitine, is 100 keer krachtiger dan Cortisol als ontstekingsremmer, aangetoond bij laboratoriumratten (25).

 

 Verder onderzoek op bijengif heeft gesuggereerd dat haar primaire actie, een wijziging/aanpassing van het immuunsysteem is (28), vreemd genoeg vergelijkbaar met het effect van INFb en andere immunologische substanties, eerder bediscussiëerd.

 

Eén onderzoek suggereert dat dit effect veroorzaakt wordt door een directe stimulatie van de T en B lymphocytes, om IgM immunoglobulines te produceren (29).

 

Anderen suggereren dat bijengif de functie van macrofagen ontwikkelt, wat direct de activiteit van B- en C-cellen ontketent (30) alsmede de productie van Interleukin II afremt (31).

 

31 mei 2006.

 

Dit hoofdstuk zou volledig veranderd kunnen worden. Omdat er nieuwe gegevens tevoorschijn zijn gekomen na mijn studie-reis naar Rusland.

Toch wil ik het zo laten staan. Zodat iedereen de ontwikkeling van de afgelopen twee jaar mee kan lezen.

 

Van het helemaal niet weten (gissen) tot het moment van nu.

Waarbij er zoveel meer duidelijk is geworden rond de invloed van bijengif op het immuunsysteem.

Waarbij dit zelfs helemaal op orde gebracht kan worden.

Door een andere methode van toediening.

 

Gelden dan bovenstaande argumenten van b.v. een jaar geleden dan nog wel?

Verrassend genoeg grotendeels ja.

"Rusland" heeft in feite weinig nieuws gebracht.

Alles wat ik aan wetenschappelijk bewijs gevonden had, is daar ook bekend en worden bovenstaande argumenten in grote lijnen hiermee bevestigd.

 

Het enige wat echt niet klopt is de mogelijke gevolgen hierboven die ik heb aangekaart.

Dat je mogelijk geen baat hebt bij de bijensteektherapie. Dat ligt dus duidelijk anders.

Want bij iedereen wordt het ziekteproces gestopt.

 

En er zijn nog wel een paar kleine dingen die anders liggen. B.v. mijn vermoeden hierboven dat je bijengif je levenlang moet gebruiken, blijkt ook niet te kloppen.

En het percentage waarbij de ziekte gestopt wordt ligt niet op 90% maar door de andere methode te gebruiken is dat verhoogd naar 100%.

Niet veel verschil dus in procenten.

 

En wat de RRMS betreft is het toekomstbeeld best wel drastisch veranderd. Waarbij je na drie kuren volledig vrij bent en blijft van de MS-symptomen. Wat ik hierboven al vermoedde.

Wel een enorme impact op de patiëntenwereld. Die dat op dit moment nog maar nauwelijks kan bevatten. Want dit betekent ook geen nieuwe gevallen van SPMS meer.

 

Maar mijn slotconclusie is feitelijk dezelfde gebleven.

 

Dat je natuurlijk de behandeling onmiddellijk moet beginnen. En wel in een zo vroeg mogelijk stadium!

Want welk "geneesmiddel" uit de reguliere wereld kan hier ook maar in de verste verte aan tippen.

 

Dus nu een heel ander antwoord op de vraag  "waarom met de bijensteektherapie beginnen":

 

"Om het ziekteproces bij iedereen volledig stop te zetten en om geheel of gedeeltelijk genezen te worden. Dit laatste afhankelijk van de mate waarin je MS hebt. Welke vorm, welke beperkingen".

 

Jelle.